*
Ανασυγκρότηση
***
*
ΕΝΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΡΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΓΛΙΚΗ ΠΟΥ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ, Η ΜΕΛΕΤΗ, Ο ΦΑΗΛΟΣ ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗΣ Κ.ΛΠ. ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΒΡΗΚΕ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΕ ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ - Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΚΑΙ Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΛΕΞΙΚΑ
Το ίντερνετ και η μόδα που απαιτεί διαφορετικό τρόπο γλωσσικής έκφρασης διαφόρων κοινωνικών ομάδων, έχει κατεβάσει έναν ποταμό νέων όρων στο λεξιλόγιό μας. Λόγου χάρη, πριν μερικά χρόνια το «γκουγκλάρω» ήταν ένας ανεξερεύνητος άγνωστος πλανήτης. Σήμερα ξέρουν τι σημαίνει το… πανάρχαιο ρήμα ακόμα και γιαγιάδες, παππούδες και θείες. Σιγά σιγά ακούμε και μαθαίνουμε τις νέες έννοιες, δεν παραξενευόμαστε. Άλλωστε η γλωσσική μας ευφυΐα έχει ελληνοποιήσει εκατοντάδες, μπορεί και χιλιάδες, ξένες λέξεις με περίεργο τρόπο (σπριντάρω, ντεημάνης, φορτσάρω κ.λπ.).
Όταν όμως βλέπεις έναν όρο που δεν έχει καταγραφεί ακόμα στα σύγχρονα λεξικά να χρησιμοποιείται με μεγάλα γράμματα στο πρωτοσέλιδο βασικό θέμα πολιτικής εφημερίδας, εντυπωσιάζεσαι. «Ντιλάρουν με τα λεφτά των άλλων» γράφει ο Φιλελεύθερος βάζοντας κόκκινα γράμματα στο ρήμα. Πρόκειται για μια λέξη που έχει χρησιμοποιηθεί στο υβριδικό λεξιλόγιο εκείνου του νεοέλληνα που θέλει να μοντερνοποιήσει και τη γλώσσα για να ξεχωρίζει. Στα γνωστά ηλεκτρονικά λεξικά το «ντιλάρω» δεν έχει καταχωριστεί. Το Λεξικό Μπαμπινιώτη, που ψάχνεται στους νεολογισμούς, δεν την έχει. Από την Πύλη της Ελληνικής Γλώσσας δεν έχει διαβεί. Ακόμα
και στο ψαγμένο στους όρους εκτός συρμού slang.gr, όταν αναζητάς το «Ντιλάρω» σου απαντά «Σόρι, δεν βρέθηκαν αποτελέσματα!» Βρήκαμε μόνο έναν ορισμό που αποδίδεται στο «Λεξικό Γεωργίου Β. Κάτου», ο οποίος αναφέρει:
«Ντιλάρω, ρ. {ντίλερ + καταλ. –άρω}, (στη γλώσσα των ναρκωτικών) διακινώ ναρκωτικά: «έμεινε χωρίς δουλειά και τώρα ντιλάρει ό,τι κυκλοφορεί στην πιάτσα».
Με το γκουγκλάρισμα της λέξης βρήκαμε ότι έχει χρησιμοποιηθεί από δημοσιογράφους, συγγραφείς, εικαστικούς, τηλεπερσόνες, πολιτικούς – ακόμα και από τον πρωθυπουργό. Δεν είμαστε βέβαιοι ότι όλοι την είπαν και την έγραψαν εννοώντας ακριβώς το ίδιο πράγμα. Να τι ψαρέψαμε από το Διαδίκτυο:
** «Γιατί τόσο το παλιό πολιτικό σύστημα όσο και οι οικονομικοί του προστάτες έχουν αρχίσει πια να κατανοούν ότι εμείς μιλάμε σοβαρά. Ούτε παίζουμε. Ούτε φοβόμαστε. Ούτε ντιλάρουμε, όπως έκαναν όλοι οι προηγούμενοι από μας» (Αλέξης Τσίπρας σε συνεδρίαση της ΚΟ).
** «"Δεν μου “ρχεται!"» μου απάντησε απολύτως άχρωμα. "Ναι, βλέπω και τον πατέρα μου, που έχει κάνει Ιδρύματα… Ποτέ δεν ήθελα τέτοια πράγματα. Και θα το θεωρούσα υποκρισία να τα κάνω για να με αγαπάει ο κόσμος. Εμένα με ενδιαφέρει να διακρίνομαι στις επιχειρήσεις μου και να ντιλάρω ευφυώς στο χόμπι μου"» (Από κείμενο του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου στο lifo.gr. Είναι απάντηση Έλληνα, πολύ πλούσιου, επιχειρηματία –τον οποίο δεν κατονομάζει– στο ερώτημά του γιατί δεν έχει φτιάξει «κάτι που να φανεί χρήσιμο σε τόσους ανθρώπους που ζορίζονται άγρια;»).
** «Με εξοργίζει η ασυνέπεια… Αγχώνομαι όταν έρχεται το σχολικό και τα παιδιά δεν είναι έτοιμα. Ο Θοδωρής είναι εντελώς διαφορετικός… Είναι το άλλο άκρο, δεν ζυγιάζεται, προσπαθώ να τον ντιλάρω, εκεί έχουμε σοβαρό θέμα, τσακωνόμαστε πολύ συχνά γι’ αυτό… αλλά τον αγαπώ. Όταν είσαι ερωτευμένος αυτά δεν τα βλέπεις» (Σίσσυ Χρηστίδη ως φιλοξενούμενη στην εκπομπή «Ελένη»).
** «Αυτό που γουστάρω πιο πολύ είναι η καύλα που νιώθω με τις μέσα λέξεις – που εγώ δεν μιλάω πολύ. Δεν μου αρέσει να ντιλάρω μες το έξω – την στήνω στα πράγματα, κόβω φάση, σκέφτομαι. Και όταν σκέφτομαι είναι κάτι σαν το πιο γαμάτο πάρτι (…)» (Απόσπασμα από το μυθιστόρημα «Κυριακή» του Αλέξη Σταμάτη).
** «Αύριο, θα ξυπνήσω χαράματα, ναι, αυτό ήταν κάτι σκληρό που έπρεπε να ντιλάρω. Η επιστροφή στο σπίτι ήταν λίγο πολύ αναμενόμενη. Δεν είχαμε να φτιάξουμε τσάντες (περίμεναν έτοιμες μέρες, αφού είχαμε φτάσει κοντά στο τέλος και του ένατου μήνα), δεν θέλαμε να πούμε πολλά, δεν έπρεπε να αγχωθεί εκείνη, περισσότερο από όσο ήδη ήταν» (Από κείμενο του Μάνου Μίχαλου με τίτλο «Τη μέρα που έγινα μπαμπάς», στο oneman.gr).
** «Λίγες ώρες πριν είχε σβήσει ένα προσφιλές µου πρόσωπο, το πένθος δεν µε πλημμύριζε µόνο ψυχικά και συναισθηματικά αλλά και εµπράκτως, µιας και ανέλαβα να ντιλάρω µε όλα τα συνεπακόλουθα αυτού του τραγικού συµβάντος. Έπρεπε να διαλέξω ποιότητα κηδείας Α΄ ή Β΄, αντίστοιχης ποιότητας θέση τάφου, να κανονίσω µε τα κοράκια την τιµή, να µετρήσω παριστάµενους στο gig του καφέ της παρηγοριάς ώστε να πληρώσω το death bar, να σπρώξω ταλιράκι ευρώ στον "πάτερ" που απάγγειλε την ευχή στα τριήµερα. Μπρρρ!» (Στέφανος Τσιτσόπουλος, σε κείμενο του στην Athens Voice).
** «Μερικοί φίλοι, μιλώντας για εμμονή, μου έκαναν πλάκα μήπως σκέφτομαι να βάλω υποψήφιος στο Αίγιο ή στα πέριξ του Υμηττού ή μήπως θα εγκαταλείψω τη μαχομένη δικηγορία για να ντιλάρω ελληνικά όπλα και πυρομαχικά» (Φαήλος Κρανιδιώτης, από άρθρο του στη δημοκρατία).
** «"Να στοχεύεις σε μια συγκεκριμένη παρέα. Αυτή που ξέρεις ότι ταιριάζετε μουσικά και τους βλέπεις να χορεύουν και γενικά να γουστάρουν με αυτά που παίζεις", αυτή ήταν η συμβουλή που μου έδωσε ένας βετεράνος των decks όταν τον ρώτησα δύο - τρία πράγματα για το πως να ντιλάρω το τρακ μου» (Φιλίππα Δημητριάδη στο m.popaganda.gr).
** «Τον πρώτο καιρό μου έλειπε η ρυμοτομία της Θεσσαλονίκης. Οι ευθείες της. Εγνατία, Τσιμισκή, Μητροπόλεως, Λεωφ. Νίκης, όλα μια ευθεία. Ξαφνικά, έπρεπε να ντιλάρω πολλές κατευθύνσεις, βόρεια και νότια προάστια, πολλούς δρόμους, ένα χάος» (Άρης Καβατζίκης, Θεσσαλονικιός δημοσιογράφος, διευθυντής του Hello).
Ανασυγκρότηση
***
*
Το «ντιλάρω» πάει πρώτη σελίδα
Το ίντερνετ και η μόδα που απαιτεί διαφορετικό τρόπο γλωσσικής έκφρασης διαφόρων κοινωνικών ομάδων, έχει κατεβάσει έναν ποταμό νέων όρων στο λεξιλόγιό μας. Λόγου χάρη, πριν μερικά χρόνια το «γκουγκλάρω» ήταν ένας ανεξερεύνητος άγνωστος πλανήτης. Σήμερα ξέρουν τι σημαίνει το… πανάρχαιο ρήμα ακόμα και γιαγιάδες, παππούδες και θείες. Σιγά σιγά ακούμε και μαθαίνουμε τις νέες έννοιες, δεν παραξενευόμαστε. Άλλωστε η γλωσσική μας ευφυΐα έχει ελληνοποιήσει εκατοντάδες, μπορεί και χιλιάδες, ξένες λέξεις με περίεργο τρόπο (σπριντάρω, ντεημάνης, φορτσάρω κ.λπ.).
Όταν όμως βλέπεις έναν όρο που δεν έχει καταγραφεί ακόμα στα σύγχρονα λεξικά να χρησιμοποιείται με μεγάλα γράμματα στο πρωτοσέλιδο βασικό θέμα πολιτικής εφημερίδας, εντυπωσιάζεσαι. «Ντιλάρουν με τα λεφτά των άλλων» γράφει ο Φιλελεύθερος βάζοντας κόκκινα γράμματα στο ρήμα. Πρόκειται για μια λέξη που έχει χρησιμοποιηθεί στο υβριδικό λεξιλόγιο εκείνου του νεοέλληνα που θέλει να μοντερνοποιήσει και τη γλώσσα για να ξεχωρίζει. Στα γνωστά ηλεκτρονικά λεξικά το «ντιλάρω» δεν έχει καταχωριστεί. Το Λεξικό Μπαμπινιώτη, που ψάχνεται στους νεολογισμούς, δεν την έχει. Από την Πύλη της Ελληνικής Γλώσσας δεν έχει διαβεί. Ακόμα
και στο ψαγμένο στους όρους εκτός συρμού slang.gr, όταν αναζητάς το «Ντιλάρω» σου απαντά «Σόρι, δεν βρέθηκαν αποτελέσματα!» Βρήκαμε μόνο έναν ορισμό που αποδίδεται στο «Λεξικό Γεωργίου Β. Κάτου», ο οποίος αναφέρει:
«Ντιλάρω, ρ. {ντίλερ + καταλ. –άρω}, (στη γλώσσα των ναρκωτικών) διακινώ ναρκωτικά: «έμεινε χωρίς δουλειά και τώρα ντιλάρει ό,τι κυκλοφορεί στην πιάτσα».
Με το γκουγκλάρισμα της λέξης βρήκαμε ότι έχει χρησιμοποιηθεί από δημοσιογράφους, συγγραφείς, εικαστικούς, τηλεπερσόνες, πολιτικούς – ακόμα και από τον πρωθυπουργό. Δεν είμαστε βέβαιοι ότι όλοι την είπαν και την έγραψαν εννοώντας ακριβώς το ίδιο πράγμα. Να τι ψαρέψαμε από το Διαδίκτυο:
** «Γιατί τόσο το παλιό πολιτικό σύστημα όσο και οι οικονομικοί του προστάτες έχουν αρχίσει πια να κατανοούν ότι εμείς μιλάμε σοβαρά. Ούτε παίζουμε. Ούτε φοβόμαστε. Ούτε ντιλάρουμε, όπως έκαναν όλοι οι προηγούμενοι από μας» (Αλέξης Τσίπρας σε συνεδρίαση της ΚΟ).
** «"Δεν μου “ρχεται!"» μου απάντησε απολύτως άχρωμα. "Ναι, βλέπω και τον πατέρα μου, που έχει κάνει Ιδρύματα… Ποτέ δεν ήθελα τέτοια πράγματα. Και θα το θεωρούσα υποκρισία να τα κάνω για να με αγαπάει ο κόσμος. Εμένα με ενδιαφέρει να διακρίνομαι στις επιχειρήσεις μου και να ντιλάρω ευφυώς στο χόμπι μου"» (Από κείμενο του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου στο lifo.gr. Είναι απάντηση Έλληνα, πολύ πλούσιου, επιχειρηματία –τον οποίο δεν κατονομάζει– στο ερώτημά του γιατί δεν έχει φτιάξει «κάτι που να φανεί χρήσιμο σε τόσους ανθρώπους που ζορίζονται άγρια;»).
** «Με εξοργίζει η ασυνέπεια… Αγχώνομαι όταν έρχεται το σχολικό και τα παιδιά δεν είναι έτοιμα. Ο Θοδωρής είναι εντελώς διαφορετικός… Είναι το άλλο άκρο, δεν ζυγιάζεται, προσπαθώ να τον ντιλάρω, εκεί έχουμε σοβαρό θέμα, τσακωνόμαστε πολύ συχνά γι’ αυτό… αλλά τον αγαπώ. Όταν είσαι ερωτευμένος αυτά δεν τα βλέπεις» (Σίσσυ Χρηστίδη ως φιλοξενούμενη στην εκπομπή «Ελένη»).
** «Αυτό που γουστάρω πιο πολύ είναι η καύλα που νιώθω με τις μέσα λέξεις – που εγώ δεν μιλάω πολύ. Δεν μου αρέσει να ντιλάρω μες το έξω – την στήνω στα πράγματα, κόβω φάση, σκέφτομαι. Και όταν σκέφτομαι είναι κάτι σαν το πιο γαμάτο πάρτι (…)» (Απόσπασμα από το μυθιστόρημα «Κυριακή» του Αλέξη Σταμάτη).
** «Αύριο, θα ξυπνήσω χαράματα, ναι, αυτό ήταν κάτι σκληρό που έπρεπε να ντιλάρω. Η επιστροφή στο σπίτι ήταν λίγο πολύ αναμενόμενη. Δεν είχαμε να φτιάξουμε τσάντες (περίμεναν έτοιμες μέρες, αφού είχαμε φτάσει κοντά στο τέλος και του ένατου μήνα), δεν θέλαμε να πούμε πολλά, δεν έπρεπε να αγχωθεί εκείνη, περισσότερο από όσο ήδη ήταν» (Από κείμενο του Μάνου Μίχαλου με τίτλο «Τη μέρα που έγινα μπαμπάς», στο oneman.gr).
** «Λίγες ώρες πριν είχε σβήσει ένα προσφιλές µου πρόσωπο, το πένθος δεν µε πλημμύριζε µόνο ψυχικά και συναισθηματικά αλλά και εµπράκτως, µιας και ανέλαβα να ντιλάρω µε όλα τα συνεπακόλουθα αυτού του τραγικού συµβάντος. Έπρεπε να διαλέξω ποιότητα κηδείας Α΄ ή Β΄, αντίστοιχης ποιότητας θέση τάφου, να κανονίσω µε τα κοράκια την τιµή, να µετρήσω παριστάµενους στο gig του καφέ της παρηγοριάς ώστε να πληρώσω το death bar, να σπρώξω ταλιράκι ευρώ στον "πάτερ" που απάγγειλε την ευχή στα τριήµερα. Μπρρρ!» (Στέφανος Τσιτσόπουλος, σε κείμενο του στην Athens Voice).
** «Μερικοί φίλοι, μιλώντας για εμμονή, μου έκαναν πλάκα μήπως σκέφτομαι να βάλω υποψήφιος στο Αίγιο ή στα πέριξ του Υμηττού ή μήπως θα εγκαταλείψω τη μαχομένη δικηγορία για να ντιλάρω ελληνικά όπλα και πυρομαχικά» (Φαήλος Κρανιδιώτης, από άρθρο του στη δημοκρατία).
** «"Να στοχεύεις σε μια συγκεκριμένη παρέα. Αυτή που ξέρεις ότι ταιριάζετε μουσικά και τους βλέπεις να χορεύουν και γενικά να γουστάρουν με αυτά που παίζεις", αυτή ήταν η συμβουλή που μου έδωσε ένας βετεράνος των decks όταν τον ρώτησα δύο - τρία πράγματα για το πως να ντιλάρω το τρακ μου» (Φιλίππα Δημητριάδη στο m.popaganda.gr).
** «Τον πρώτο καιρό μου έλειπε η ρυμοτομία της Θεσσαλονίκης. Οι ευθείες της. Εγνατία, Τσιμισκή, Μητροπόλεως, Λεωφ. Νίκης, όλα μια ευθεία. Ξαφνικά, έπρεπε να ντιλάρω πολλές κατευθύνσεις, βόρεια και νότια προάστια, πολλούς δρόμους, ένα χάος» (Άρης Καβατζίκης, Θεσσαλονικιός δημοσιογράφος, διευθυντής του Hello).
---
---
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου