*
Μαρία Φραγκιαδάκη
***
*
Το επιχείρημα ότι υπήρχε νομικό πρόβλημα στη διαδικασία μετάβασης, είναι για να διασκεδαστούν οι εντυπώσεις … Φυσικά υπήρχε ο ίσιος δρόμος για την επαναλειτουργία της ΕΡΤ, που δεν θα αναγνώριζε το μόρφωμα της ΝΕΡΙΤ, ούτε θα της επέβαλε τις αμαρτωλές επιλογές της (διάδοχος φορέας της ΝΕΡΙΤ), ούτε θα έστελνε σε οριστική εκκαθάριση την ΕΡΤ ! Που δεν θα είχε άλλους 4 μήνες τους απολυμένους στο δρόμο. Που δεν θα άνοιγε την ΕΡΤ, την ερχόμενη Δευτέρα, με απόντες τους απολυμένους! Υπήρχε ο δρόμος της επαναφοράς στην ΕΡΤ με τον ίδιο τρόπο που καταργήθηκε. Που έτσι θα λειτουργούσε με όλους τους εργαζόμενους, με προσωρινή διοίκηση έως ότου ολοκληρωθεί η αναγκαία διαβούλευση με τη συμμετοχή των εργαζομένων και των κοινωνικών φορέων με συνάφεια προς τον ενημερωτικό, πολιτιστικό, εκπαιδευτικό, κοινωνικό ρόλο της. Με παράλληλη κατάργηση της ΝΕΡΙΤ ώστε να σταλεί αυτή σε εκκαθάριση. Και όχι να συνεχίζεται η λειτουργία της, με τους εργαζόμενους, που συνέχισαν τον αγώνα και δεν επέλεξαν να πάνε στα μορφώματα, να είναι ακόμα μετέωροι ενώ αυτοί που εγκατέλειψαν τον αγώνα να επαναλειτουργούν τώρα τη νέα ΕΡΤ !
Έτσι όμως, δεν ακυρώνεται μια μαύρη σελίδα για την ιστορία της χώρας μας, ούτε «κλείνει η πληγή στο σώμα της δημοκρατίας»! Φυσικά το «ως να μην έκλεισε μια μέρα», ήταν ρύση της «κατάπτυστης» ΠΟΣΠΕΡΤ την οποία και έσπευσαν να κατακρεουργήσουν όσοι ξαφνικά έγιναν βασιλικότεροι του βασιλέως παθαίνοντας ομαδική αμνησία! Όμως και αν ακόμα σε κάποιους δεν αρέσουν τα πρόσωπα και αυτά που λένε, είναι απαράδεκτο να κτυπάνε τους θεσμούς!
Οι τροπολογίες που έγιναν λοιπόν, επί του αγιασμένου πλέον νόμου της ΝΕΡΙΤ, έφτιαξαν ένα «νέο» νόμο, που ούτε όλες τις δομές της ΕΡΤ επαναφέρει, ούτε την αναγκαία συμβολή της δημόσιας τηλεόρασης στον πολιτισμό προβλέπει, ούτε τα εργατικά - ασφαλιστικά - μισθολογικά δικαιώματα διασφαλίζει -για τις 101 ειδικότητες με εξαίρεση τους δημοσιογράφους που τους επαναφέρει μισθολογικά στην ΚΥΑ Κεδίκογλου με ευνοϊκότερες αμοιβές από τις Συλλογικές τους συμβάσεις-, ούτε τους ορισμένου χρόνου αποκαθιστά, ούτε φυσικά την αυτοδιαχειριστική εμπειρία αξιοποιεί, ούτε τον ομφάλιο λώρο από την κυβέρνηση κόβει, ούτε …ούτε… ούτε… Απεναντίας είναι ισχυρές οι υπερεξουσίες του διευθύνοντος συμβούλου όπου σε περίπτωση ισοψηφίας των μελών στο ΔΣ υπερισχύει η ψήφος του! Ενώ, μοναδικά σχεδόν, αποφασίζει για όλα όσα αφορούν την εταιρία, κανονισμούς, περιεχόμενο προγράμματος (με ποια φιλοσοφία άραγε;) κάνει τις αναθέσεις, αποφασίζει για τους προϊσταμένους κλπ. Ο υπουργός πάλι, για να δούμε πως κόπηκε ο ομφάλιος λώρος, είναι αυτός που επιλέγει(!) τον πανίσχυρο διευθύνοντα σύμβουλο, με χλωμό το ρόλο της επιτροπής θεσμών και διαφάνειας της βουλής (μην ξεχνάμε ότι μέχρι τώρα και πριν συνεδριάσει έχει αγνοηθεί ήδη), εγκρίνει το καταστατικό, τον προϋπολογισμό, το στρατηγικό σχέδιο για την οργάνωση και λειτουργία, ενώ έχει έννομο συμφέρον για τη λύση της εταιρίας! Όσο για το ΔΣ, ανάμεσα στις συμπληγάδες των εξουσιών διευθύνοντος συμβούλου και υπουργού, αποφασίζει για το διακριτικό τίτλο, ποιους σταθμούς, ποιες δομές θα λειτουργήσουν, αλλά κυρίως έχει παρεμβατικό ρόλο στο μοναδικό ψήγμα κοινωνικής συμμετοχής αφού συγκροτεί τα συμβούλια κοινωνικού ελέγχου και καθορίζει τις δραστηριότητες τους !
Παρόλα αυτά οι υποστηρικτές, πανηγυρίζουν και κατακεραυνώνουν τους εργαζόμενους, που πικραμένοι και αμήχανοι στη γωνία, παρακολουθούν έκπληκτοι αυτή την τραγική εξέλιξη που δεν δικαίωσε την εξαγγελία ότι: «τον βασικό πυρήνα των ανθρώπων που αντιστέκονται και επιμένουν στο μετερίζι για την πλουραλιστική ενημέρωση όχι απλά θα τον συνυπολογίσουμε και θα τον εντάξουμε, σε αυτόν τον σχεδιασμό, αυτός ο κόσμος θα είναι συμμέτοχος και θα λάβει μέρος της ευθύνης, θα λάβει μέρος στην ευθύνη και στη συναπόφαση» (συνέντευξη Αλ.Τσίπρα Θεσσαλονίκη).
Όμως οι εργαζόμενοι, 23 μήνες έδωσαν μια μάχη πρωτίστως πολιτική ενάντια στο μαύρο της δημοκρατίας. Αν ήταν απλά βιοποριστική θα δέχονταν μια χαρά την πρόταση Βενιζέλου για την πρόσληψη 2.100 στο μόρφωμα που φτιάξανε! Όλο το καλοκαίρι του 13 κινητοποίησαν με τον αγώνα τους- σε όλους τους περιφερειακούς σταθμούς, στο Ραδιομεγαρο και στην ΕΡΤ3- πλήθη κόσμου, με τη συμμετοχή πάνω από 4.500 Καλλιτεχνών από όλη την Ελλάδα, ανθρώπων του πνεύματος και κοινωνικών φορέων. Το πολύμηνο πολιτιστικό φεστιβάλ διέδωσε τον πολιτισμό μας, πρόβαλε την πρωτοφανή λαϊκή υποστήριξη σε όλη την παγκόσμια κοινότητα, αποκάλυψε τις συνεχείς παραβιάσεις της δημοκρατίας, προκάλεσε διαδηλώσεις συμπαράστασης σε όλο τον κόσμο. Τον αγώνα αυτό βράβευσε η UNESCO και η UNI Global Union (Η μεγαλύτερη συνομοσπονδία εργαζομένων παγκοσμίως με κλάδο στο χώρο των ΜΜΕ την UNI MEI).
23 μήνες τώρα με τεράστιο αγώνα και την αλληλεγγύη άλλων αγωνιστών, κράτησαν ανοικτή την ΕΡΤ3, ΕΡΤΟΠΕΝ και περιφερειακούς σταθμούς! Μίλησε ο Αλ Τσίπρας στη συνέντευξη του για τον «Τίμιο αγώνα στο μετερίζι της πλουραλιστικής πληροφόρησης». Όμως το φτιασίδωμα της ΝΕΡΙΤ δικαιώνει αυτό τον αγώνα; Ή έτσι χάθηκε ο πολιτικός συμβολισμός ακύρωσης αυτής της προκλητικής πράξης του μαύρου στη δημοκρατία. Λυπάμαι πολύ που αυτή η κυβέρνηση 4 μήνες τώρα, άφησε να λειτουργεί το μόρφωμα της ΝΕΡΙΤ, με απολυμένους τους αγωνιστές της ΕΡΤ ακυρώνοντας την ομόφωνη απόφαση της ΚΕ και τις βασικές διακηρυγμένες αρχές του ΣΥΡΙΖΑ για διασφάλιση ασφαλιστικών-μισθολογικών- εργατικών δικαιωμάτων και το σεβασμό στις συλλογικές διαπραγματεύσεις και τις Σ.Σ.Ε.!
Αυτοί λοιπόν που πανηγύρισαν με το νόμο Παπά, τώρα κατακεραυνώνουν την επαναφορά ως διευθύνοντα συμβούλου του πρώτου μνημονικού διευθύνοντα συμβούλου που υπηρέτησε πιστά τις επιλογές των κυβερνήσεων 2010-2012 με τις γνωστές πράξεις του!
Σωστά βέβαια ! Αλλά προς τι η έκπληξη; Τι περίμεναν δηλαδή, να τοποθετηθεί από τον υπουργό ένα πρόσωπο που δεν έχει την επιλογή της συρρίκνωσης; Ένα πρόσωπο που σέβεται τις εργασιακές σχέσεις και τα δικαιώματα; Ένας άνθρωπος που στοχεύει στον πολιτισμό όταν ο ίδιος ο νόμος με το ζόρι ασχολείται; ένας άνθρωπος με όραμα για μια πράγματι δημόσια ραδιοτηλεόραση;
Αν είχαν τέτοιες προσδοκίες έπρεπε να μιλήσουν πιο πριν! Και δεν λέω να έκαναν καμιά αντικυβερνητική καμπάνια αλλά να συνέχιζαν με παρρησία να υποστηρίζουν τις προγενέστερες θέσεις τους, τότε που δεν ήταν αργά. Διότι με τέτοιες επιλογές δεν μπορεί «να αποκατασταθεί η χαμένη σχέση των πολιτών με την ΕΡΤ» ούτε «να γιορταστεί η νίκη του αγώνα, και της δημοκρατίας την 11 Ιουνίου» αγκαλιά με αυτούς που στόχευαν στο μαύρο!
Γιατί τώρα είναι αργά για δάκρυα. Αυτός είναι ο νόμος και αυτός που έχει επιλεγεί έχει προκριθεί για να τον υλοποιήσει … Δεν είναι βέβαια αργά για αγώνες…
Αγώνες για να ανοίξει άμεσα το σύνολο της ΕΡΤ για να αποτελεί τη φωνή της κοινωνίας στο κέντρο, στην περιφέρεια, στους απόδημους, σε όλο τον κόσμο. Αγώνες για να διασωθούν δικαιώματα και κατακτήσεις.
Και μη μου πείτε ότι όλα αυτά δεν είναι ρεαλιστικά, γιατί θα σας απαντήσω με τη φράση και πάλι του Αλ.Τσίπρα : «Μόνος ρεαλισμός η ανατροπή».
*
Ο κύκλος της χαμένης ΕΡΤ
Όταν πριν 2 μήνες ανακοινώθηκε υπό μορφή νομοσχεδίου, το φτιασίδωμα της ΝΕΡΙΤ, πολλοί έσπευσαν να λιβανίσουν την επιλογή αυτή που έστελνε την ΕΡΤ στην εκκαθάριση, νομιμοποιούσε τον «κατάπτυστο» νόμο της ΝΕΡΙΤ, διαιώνιζε το μόρφωμα της και έσβηνε με μονοκονδυλιά όλες τις σχετικές εξαγγελίες των οργάνων του ΣΥΡΙΖΑ και του προέδρου του! «Η ΕΡΤ θα ελέγχεται και σε μεγάλο βαθμό θα διοικείται και από τους ανθρώπους της….» «Δεν πρόκειται να αναγνωρίσουμε, ούτε να συμπεριλάβουμε στο σχεδιασμό μας, τις επιλογές που έξω από κάθε λογική νομιμότητας και συνταγματικότητας έχει κάνει η κυβέρνηση του κ. Σαμαρά συγκροτώντας αρχικά τη Δημόσια Τηλεόραση και μετά τη ΝΕΡΙΤ.» (από τη συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη)
Το επιχείρημα ότι υπήρχε νομικό πρόβλημα στη διαδικασία μετάβασης, είναι για να διασκεδαστούν οι εντυπώσεις … Φυσικά υπήρχε ο ίσιος δρόμος για την επαναλειτουργία της ΕΡΤ, που δεν θα αναγνώριζε το μόρφωμα της ΝΕΡΙΤ, ούτε θα της επέβαλε τις αμαρτωλές επιλογές της (διάδοχος φορέας της ΝΕΡΙΤ), ούτε θα έστελνε σε οριστική εκκαθάριση την ΕΡΤ ! Που δεν θα είχε άλλους 4 μήνες τους απολυμένους στο δρόμο. Που δεν θα άνοιγε την ΕΡΤ, την ερχόμενη Δευτέρα, με απόντες τους απολυμένους! Υπήρχε ο δρόμος της επαναφοράς στην ΕΡΤ με τον ίδιο τρόπο που καταργήθηκε. Που έτσι θα λειτουργούσε με όλους τους εργαζόμενους, με προσωρινή διοίκηση έως ότου ολοκληρωθεί η αναγκαία διαβούλευση με τη συμμετοχή των εργαζομένων και των κοινωνικών φορέων με συνάφεια προς τον ενημερωτικό, πολιτιστικό, εκπαιδευτικό, κοινωνικό ρόλο της. Με παράλληλη κατάργηση της ΝΕΡΙΤ ώστε να σταλεί αυτή σε εκκαθάριση. Και όχι να συνεχίζεται η λειτουργία της, με τους εργαζόμενους, που συνέχισαν τον αγώνα και δεν επέλεξαν να πάνε στα μορφώματα, να είναι ακόμα μετέωροι ενώ αυτοί που εγκατέλειψαν τον αγώνα να επαναλειτουργούν τώρα τη νέα ΕΡΤ !
Έτσι όμως, δεν ακυρώνεται μια μαύρη σελίδα για την ιστορία της χώρας μας, ούτε «κλείνει η πληγή στο σώμα της δημοκρατίας»! Φυσικά το «ως να μην έκλεισε μια μέρα», ήταν ρύση της «κατάπτυστης» ΠΟΣΠΕΡΤ την οποία και έσπευσαν να κατακρεουργήσουν όσοι ξαφνικά έγιναν βασιλικότεροι του βασιλέως παθαίνοντας ομαδική αμνησία! Όμως και αν ακόμα σε κάποιους δεν αρέσουν τα πρόσωπα και αυτά που λένε, είναι απαράδεκτο να κτυπάνε τους θεσμούς!
Οι τροπολογίες που έγιναν λοιπόν, επί του αγιασμένου πλέον νόμου της ΝΕΡΙΤ, έφτιαξαν ένα «νέο» νόμο, που ούτε όλες τις δομές της ΕΡΤ επαναφέρει, ούτε την αναγκαία συμβολή της δημόσιας τηλεόρασης στον πολιτισμό προβλέπει, ούτε τα εργατικά - ασφαλιστικά - μισθολογικά δικαιώματα διασφαλίζει -για τις 101 ειδικότητες με εξαίρεση τους δημοσιογράφους που τους επαναφέρει μισθολογικά στην ΚΥΑ Κεδίκογλου με ευνοϊκότερες αμοιβές από τις Συλλογικές τους συμβάσεις-, ούτε τους ορισμένου χρόνου αποκαθιστά, ούτε φυσικά την αυτοδιαχειριστική εμπειρία αξιοποιεί, ούτε τον ομφάλιο λώρο από την κυβέρνηση κόβει, ούτε …ούτε… ούτε… Απεναντίας είναι ισχυρές οι υπερεξουσίες του διευθύνοντος συμβούλου όπου σε περίπτωση ισοψηφίας των μελών στο ΔΣ υπερισχύει η ψήφος του! Ενώ, μοναδικά σχεδόν, αποφασίζει για όλα όσα αφορούν την εταιρία, κανονισμούς, περιεχόμενο προγράμματος (με ποια φιλοσοφία άραγε;) κάνει τις αναθέσεις, αποφασίζει για τους προϊσταμένους κλπ. Ο υπουργός πάλι, για να δούμε πως κόπηκε ο ομφάλιος λώρος, είναι αυτός που επιλέγει(!) τον πανίσχυρο διευθύνοντα σύμβουλο, με χλωμό το ρόλο της επιτροπής θεσμών και διαφάνειας της βουλής (μην ξεχνάμε ότι μέχρι τώρα και πριν συνεδριάσει έχει αγνοηθεί ήδη), εγκρίνει το καταστατικό, τον προϋπολογισμό, το στρατηγικό σχέδιο για την οργάνωση και λειτουργία, ενώ έχει έννομο συμφέρον για τη λύση της εταιρίας! Όσο για το ΔΣ, ανάμεσα στις συμπληγάδες των εξουσιών διευθύνοντος συμβούλου και υπουργού, αποφασίζει για το διακριτικό τίτλο, ποιους σταθμούς, ποιες δομές θα λειτουργήσουν, αλλά κυρίως έχει παρεμβατικό ρόλο στο μοναδικό ψήγμα κοινωνικής συμμετοχής αφού συγκροτεί τα συμβούλια κοινωνικού ελέγχου και καθορίζει τις δραστηριότητες τους !
Παρόλα αυτά οι υποστηρικτές, πανηγυρίζουν και κατακεραυνώνουν τους εργαζόμενους, που πικραμένοι και αμήχανοι στη γωνία, παρακολουθούν έκπληκτοι αυτή την τραγική εξέλιξη που δεν δικαίωσε την εξαγγελία ότι: «τον βασικό πυρήνα των ανθρώπων που αντιστέκονται και επιμένουν στο μετερίζι για την πλουραλιστική ενημέρωση όχι απλά θα τον συνυπολογίσουμε και θα τον εντάξουμε, σε αυτόν τον σχεδιασμό, αυτός ο κόσμος θα είναι συμμέτοχος και θα λάβει μέρος της ευθύνης, θα λάβει μέρος στην ευθύνη και στη συναπόφαση» (συνέντευξη Αλ.Τσίπρα Θεσσαλονίκη).
Όμως οι εργαζόμενοι, 23 μήνες έδωσαν μια μάχη πρωτίστως πολιτική ενάντια στο μαύρο της δημοκρατίας. Αν ήταν απλά βιοποριστική θα δέχονταν μια χαρά την πρόταση Βενιζέλου για την πρόσληψη 2.100 στο μόρφωμα που φτιάξανε! Όλο το καλοκαίρι του 13 κινητοποίησαν με τον αγώνα τους- σε όλους τους περιφερειακούς σταθμούς, στο Ραδιομεγαρο και στην ΕΡΤ3- πλήθη κόσμου, με τη συμμετοχή πάνω από 4.500 Καλλιτεχνών από όλη την Ελλάδα, ανθρώπων του πνεύματος και κοινωνικών φορέων. Το πολύμηνο πολιτιστικό φεστιβάλ διέδωσε τον πολιτισμό μας, πρόβαλε την πρωτοφανή λαϊκή υποστήριξη σε όλη την παγκόσμια κοινότητα, αποκάλυψε τις συνεχείς παραβιάσεις της δημοκρατίας, προκάλεσε διαδηλώσεις συμπαράστασης σε όλο τον κόσμο. Τον αγώνα αυτό βράβευσε η UNESCO και η UNI Global Union (Η μεγαλύτερη συνομοσπονδία εργαζομένων παγκοσμίως με κλάδο στο χώρο των ΜΜΕ την UNI MEI).
23 μήνες τώρα με τεράστιο αγώνα και την αλληλεγγύη άλλων αγωνιστών, κράτησαν ανοικτή την ΕΡΤ3, ΕΡΤΟΠΕΝ και περιφερειακούς σταθμούς! Μίλησε ο Αλ Τσίπρας στη συνέντευξη του για τον «Τίμιο αγώνα στο μετερίζι της πλουραλιστικής πληροφόρησης». Όμως το φτιασίδωμα της ΝΕΡΙΤ δικαιώνει αυτό τον αγώνα; Ή έτσι χάθηκε ο πολιτικός συμβολισμός ακύρωσης αυτής της προκλητικής πράξης του μαύρου στη δημοκρατία. Λυπάμαι πολύ που αυτή η κυβέρνηση 4 μήνες τώρα, άφησε να λειτουργεί το μόρφωμα της ΝΕΡΙΤ, με απολυμένους τους αγωνιστές της ΕΡΤ ακυρώνοντας την ομόφωνη απόφαση της ΚΕ και τις βασικές διακηρυγμένες αρχές του ΣΥΡΙΖΑ για διασφάλιση ασφαλιστικών-μισθολογικών- εργατικών δικαιωμάτων και το σεβασμό στις συλλογικές διαπραγματεύσεις και τις Σ.Σ.Ε.!
Αυτοί λοιπόν που πανηγύρισαν με το νόμο Παπά, τώρα κατακεραυνώνουν την επαναφορά ως διευθύνοντα συμβούλου του πρώτου μνημονικού διευθύνοντα συμβούλου που υπηρέτησε πιστά τις επιλογές των κυβερνήσεων 2010-2012 με τις γνωστές πράξεις του!
Σωστά βέβαια ! Αλλά προς τι η έκπληξη; Τι περίμεναν δηλαδή, να τοποθετηθεί από τον υπουργό ένα πρόσωπο που δεν έχει την επιλογή της συρρίκνωσης; Ένα πρόσωπο που σέβεται τις εργασιακές σχέσεις και τα δικαιώματα; Ένας άνθρωπος που στοχεύει στον πολιτισμό όταν ο ίδιος ο νόμος με το ζόρι ασχολείται; ένας άνθρωπος με όραμα για μια πράγματι δημόσια ραδιοτηλεόραση;
Αν είχαν τέτοιες προσδοκίες έπρεπε να μιλήσουν πιο πριν! Και δεν λέω να έκαναν καμιά αντικυβερνητική καμπάνια αλλά να συνέχιζαν με παρρησία να υποστηρίζουν τις προγενέστερες θέσεις τους, τότε που δεν ήταν αργά. Διότι με τέτοιες επιλογές δεν μπορεί «να αποκατασταθεί η χαμένη σχέση των πολιτών με την ΕΡΤ» ούτε «να γιορταστεί η νίκη του αγώνα, και της δημοκρατίας την 11 Ιουνίου» αγκαλιά με αυτούς που στόχευαν στο μαύρο!
Γιατί τώρα είναι αργά για δάκρυα. Αυτός είναι ο νόμος και αυτός που έχει επιλεγεί έχει προκριθεί για να τον υλοποιήσει … Δεν είναι βέβαια αργά για αγώνες…
Αγώνες για να ανοίξει άμεσα το σύνολο της ΕΡΤ για να αποτελεί τη φωνή της κοινωνίας στο κέντρο, στην περιφέρεια, στους απόδημους, σε όλο τον κόσμο. Αγώνες για να διασωθούν δικαιώματα και κατακτήσεις.
Και μη μου πείτε ότι όλα αυτά δεν είναι ρεαλιστικά, γιατί θα σας απαντήσω με τη φράση και πάλι του Αλ.Τσίπρα : «Μόνος ρεαλισμός η ανατροπή».
---
* Η Μαρία Φραγκιαδάκη είναι μέλος της Κ.Ε του ΣΥΡΙΖΑ
---
Πηγή: iskra
---
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου